هرکسی حال دلش که بارانی میشود به سبک خودش عمل میکند
یک نفر تظاهر به شادی میکند زیرا باور دارد میتواند خودش را گول بزند
یک نفر گریه اش را میکند و میگذارد باران دلش از دیدگانش سرازیر شود
یک نفر هم مانند من دست به دامن کاغذ و قلمش میشود و با کمک کنایه و ایهام و. ناراحتی اش را فریاد میزند
فریاد خاموش را هرکسی یک جور بیان کرده است اما من معتقدم فریاد خاموش یعنی نوشتن همان حال و هوای بارانی دلت همان هایی که به جای جاری شدن از چشمانت روی کاغذ جاری میشوند
هرشخصی برای نوشتن دنبال بهانه ست اما من مینویسم تا به آرامش درونی ام دست یابم که برای من همان مدینه فاضله ایی ست که دیگران نام بردند یا شاید هم یکی از هفت وادیی ست که باید عطار هم میگذشت
اما گاهی همین آرامش از شخصی نشات میگیرد که هرچقدرهم بنویسی هرچقدر هم لابه لای کلمات فریاد بزنی فایده ایی ندارد که ندارد
امیدوارم آرامش دلتان همیشه و در همه حال در دلتان باشد،در کنارتان
هم ,آرامش ,نفر ,حال ,فریاد ,ست ,اش را ,ست که ,اما من ,فاضله ایی ,ایی ست
درباره این سایت